Okres propedeutyczny (aspirantura)
Okres aspirantury trwa ok. cztery miesiące i ma na celu osiągnięcie przez aspirantów (i ich małżonki) jasnej wiedzy co do istoty diakonatu stałego oraz dojrzałego przekonania o woli podjęcia właściwej formacji do diakonatu stałego. Chodzi w praktyce o doprowadzenie do zgodności pomiędzy wyobrażeniem aspirantów o diakonacie z tym, jak rozumie go Kościół.
W czasie tego okresu indywidualna praca nad rozeznaniem woli Bożej wspierana jest przez 6 niedzielnych spotkań i weekendowe rekolekcje, na które aspiranci zapraszani są z małżonkami. Spotkania mają formę dnia skupienia.
Ponadto każdy aspirant odbywa co najmniej dwie rozmowy indywidualne z dyrektorem/opiekunem formacji (druga wiąże się z ewentualną deklaracją pragnienia kontynuowania formacji), a każda z małżonek – co najmniej jedną.
Okres formacji właściwej (kandydatura)
Formacja realizowana jest w czterech wymiarach: ludzkim, duchowym, intelektualnym i pastoralnym. W każdym z tych wymiarów protagonistą jest sam kandydat. Wysiłki te wspierane są:
w zakresie formacji ludzkiej przez:
- warsztaty dotyczące dojrzałości osobowej i umiejętności interpersonalnych (por. niżej),
- rozmowy z dyrektorem formacji oraz ojcem duchownym,
- dialog małżeński (zwłaszcza w ramach dni skupienia),
- diagnozę psychologiczną (wymaganą przez prawo) oraz wsparcie rozwoju osobistego w oparciu o doświadczonych psychologów;
w zakresie formacji duchowej przez:
- systematyczne spotkania z ojcem duchownym (zatwierdzonym przez biskupa),
- dni skupienia we wspólnocie kandydatów ( z cyklicznym udziałem ich małżonek i rodzin oraz diakonów już wyświęconych),
- rekolekcje odbywane co roku (we wspólnocie kandydatów lub indywidualnie) w formie uzgodnionej z dyrektorem formacji,
- dni skupienia i rekolekcje przed kolejnymi etapami formacji, zwłaszcza posługami i święceniami (przyjęcie do grona kandydatów, lektorat, akolitat, święcenia);
w zakresie formacji intelektualnej i pastoralnej przez
- studium teologiczne (albo uzupełniające do studiów teologicznych),
- praktykę pastoralną odbywaną przez cały okres formacji pod kierunkiem proboszcza (przełożonego wspólnoty).
W czasie formacji kandydaci przyjmują posługi (publicznie, w parafii jednego z kandydatów, w ramach dnia skupienia):
- lektoratu: pod koniec I roku formacji;
- akolitatu: pod koniec II roku formacji.